Pardon?

Morgen debatteert de Tweede Kamer over het lot van 26.000 uitgeprocedeerde asielzoekers. De PvdA bepleit nu bij monde van Adri Duivesteijn om alle 26.000 asielzoekers een verblijfsvergunning te geven. En eerder deze week riep PvdA voorzitter Ruud Koole alle PvdA-burgemeesters en -wethouders op om het verzet tegen het besluit van minister Verdonk te ondersteunen. Dat Verdonk alleen maar uitvoert wat haar PvdA voorgangers bedacht hebben, VVD fractievoorzitter van Aartsen wees daar deze week nog eens op, schijnt de PvdA te zijn vergeten. Ook het feit dat alle afgewezen aanvragen door een rechter beoordeeld zijn en dus getoetst volgens de wet, vergeet de PvdA. Het is misschien kort door de bocht, maar je kunt concluderen dat de PvdA eigenlijk twijfelt aan de rechterlijke macht. Sterk en Sociaal noemt men dat.
Maar is het dan wel zo sterk en sociaal om al die asielzoekers een generaal pardon te schenken? Ik meen van niet.
De groep van 26.000 bestaat uit afgewezen asielaanvragen van mensen die hier al langer dan 5 jaar verblijven. Deze groep alsnog laten blijven betekend dat je ergens een grens stelt. Iedereen bij wie de aanvraag afgewezen is maar korter dan 5 jaar in Nederland komt niet in aanmerking. 4 jaar en 9 maanden is dan helaas 3 maanden te kort in Nederland. Of 3 maanden te laat gevlucht.
Daarnaast is er een grote groep bij wie de aanvraag is afgewezen en die vervolgens het onzekere bestaan van illegaal heeft verkozen. En dat al vijf jaar of langer.
Het enige écht sociale wat je kunt doen is dan ook iedereen die in Nederland is, of naar Nederland komt, een verblijfsvergunning geven. De keuze is geen grenzen, ook niet in jaren, of van Nederland een fort maken.